ONESHOT Prima Aprilis

No sie sie siema ;D  łapcie spóźniony ONESHOT Prima Aprilis :D Sorry,że jest taki nijaki,ale mało czasu i w  ogóle,a w końcu chciałam dodać pierwszy ONESHOT :d

******************************

Śpię sobie grzecznie i mam piękny sen,a tu BUM! ktoś mnie szarpie za ramie.. Jezuu nawet nie mogę się wyspać co za czambogłomby  ;/Dan-Ninaa! którą chcesz szklankę?pokazał mi dwie szklanki gdy otworzyłam oczy. Jedna była pusta druga pełnaJa-Tą-wskazałam na pełną szklankę,a Dan wylał na mnie jej zawartość.. Mój pisk był pewnie w całej galaktyce słychać...Dan-Hahahahah PRIMA APRILIS!-wybiegł z mojego pokoju krzycząc,. Zbiegłam na dół cała się trzęsąc od zimnej wody. Spojrzałam zaskoczona na chłopaków..Ja-C-co się w-wam stało?!Ace-Prima aprilis + Dan + Baron = Życiowa katastrofaJa-Cooo Baron też ?Marucho-Taa są w zmowieJa-A tak właściwie to co jest to prima aprilis ?Shun- Prima Aprilis. Dzień kiedy głupki robią sobie dowcipyNina- Chcą wojny?! Będą ją mieli!Ace- Nina,może lepiej nie?-zaczął niepewnieNina- W życiu! Myślą że wygrają?! HA! Przekonamy się!-krzyknęłam po czym pobiegłam na góręMarucho- Co robimy?Ace- idziemy zabarykadować się w pokoju,to najbezpieczniejsze co możemy robić podczas gdy ta trójka się pozabijaShun- Po raz pierwszy powiedziałeś coś sensownego Swemco... W ich wykonaniu to będzie totalny kataklizm-powiedział po czym udali się do pokoju.Wparowałam do pokoju niczym dziki kameleon polujący na kury. Szybko przebrałam się w ciuchy i przystąpiłam do realizacji moich jakże to niecnych planów.. hm... Wbiegłam jak szalona kuchni zaczęłam działać gdy Dan i Baron są na zewnątrz i coś kombinują... Co by tu zrobić.. Hm.. Już wiem! pieczone jabłka w karmelu oo takk... Dan i Baron uwielbiają je no,ale cóż spotka je małe rozczarowanie... I zaczęłam przygotowywać jabłka  karmelu,a tak właściwie to zamiast jabłek będzie cebula buhahahah !!Gdy "Jabłka w karmelu" były gotowe to szybko pobiegłam do pokoju Barona który znajdował się blisko schodów. Za drzwiami przymocowałam trąbkę tak,że gdy otworzy drzwi naciśnie na nią i bum ! Mini zawał serca gwarantowany ^^ Natomiast w schodach na zrobiłam ukryte "zapadnie" tak,ze jeden zły krok i lądowanie w smarze pod schodami gwarantowany. Potem znalazłam specjalną, bardzo rzadką vestaliańską  przyprawę która w kontakcie ze skórą powodowała swędzenie. Rozsypałam ją na ziemi ciesząc się że miałam na sobie buty. Gdy tylko brązowooki z Baronem wejdzie do kuchni to bedą mieli nie miłe doświadczenie :D!!A ze względu jaka drobna jest ta przyprawa to chłopaki  w życiu jej nie zauważą! Poszłam szybko na górę żeby zobaczyć gdzie da się zamontować jakieś pułapki. Podeszłam do pierwszych uchylonych drzwi i zerknęłam przez szparę.Nikogo nie ma. Złapałam za klamkę i weszłam. I w tym momencie spadła na mnie wielka,ale to naprawdę wielka, miska z niemiłosiernie  lodowatą wodą. Zanim zakryłam usta dłonią,pisnęłam  bardzo głośno.Chłopaki wiedzą że to sztuczka która najłatwiej doprowadza mnie do szału.Gdy chciałam zabrać dłoń z klamki okazało się że…przykleiła się. No po prostu super zginą za to! Kiedy siłowałam się z klamką usłyszałam okropny hałas z pokoju Baron ;3 No cóż pewnie natrafił na trąbkęBaron- MISTRZU DANIE PRZEPRASZAM PODDAJE SIĘ ONA JEST PRZEBIEGŁA!-usłyszałam krzyk Baron i po chwili trzasknięcie drzwiami pewnie pobiegł ukrywać się z Shunem,Ace'em i Marucho... No to co.. Jednego mniej.. Nie minęła chwila,a usłyszałam kolejny huk... No cóż pewnie Dan natrafił na  ukrytą  zapadnię w schodach. W końcu oderwałam dłoń a razem z nią klamkę i odleciałam do tyłu lądując na czymś lepkim... Był to klej.. Boże Co oni mają z tym klejem ? Gdy jakimś cudem odkleiłam się od podłogi,rzuciłam szybkie spojrzenie po pokoju. Ruszyłam do następnego choć,nie wiem po co. Zdążyłam uskoczyć tuż przed wiaderkiem wody a klamki nie dotykałam. Weszłam zadowolona że znam jego sztuczki gdy poraził mnie prąd a moje włosy stanęły dęba. Zabrałam nogę z kabla którego nie zauważyłam.-SWĘDZI!-usłyszałam wrzask z dołu i zachichotałam.Weszłam dalej, ostrożnie żeby nie nadepnąć na kabel.Pokręciłam głową i wyszłam kierując się do ostatniego pokoju. A tam wisiał (tak, WISIAŁ) Baron. Spojrzałam na chłopakaNina-  Eeee..Był zakneblowany więc podeszłam i zdjęłam mu taśmę z ustBaron- Mistrzyni Nina! Dzięki ci!Nina- Co ci się stało?!Baron- mistrz Dan…. To dlatego,że tak łatwo się poddałem ;cPokręciłam głową i bezmyślnie odwiązałam goBaron- C-CZEKAJ!-krzyknął ale było za późno bo wylądował twardo na podłodze.Nina- PrzepraszamBaron- N-nic nie szkodzi-mruknął zbierając się z podłogi. Nina- Czas to zakończyć!-krzyknełam i rzuciłam się na dół

*********
Dość... Nie mieliśmy już w ogóle siły Nie mogliśmy. Po prostu ni mogliśmy tego rozstrzygnąć! Żadne nie chciało się poddać! W końcu upadliśmy na ziemię obok siebie.Nagle nad naszym,i głowami zaświeciła się żarówka i spojrzeliśmy na siebie z głupkowatymi uśmiechami.Wstaliśmy i pobiegliśmy na górę.
Nina- Ej chłopaki! Możecie wyjść! To juz koniec naszych wygłupów!
Marucho-  A skąd możemy mieć pewność że to prawda ?-usłyszałam zza drzwi
Dan- Bo w końcu rozstrzygnęliśmy to-powiedział i wymieniliśmy spojrzenia,ledwo powstrzymując się od śmiechu.Usłyszeliśmy  odsuwanie mebli co tylko bardziej nas rozśmieszyło. Po chwili drzwi się otworzyły
Ace- nie wiem czy im wierzyć…myślisz że to możliwe że tak szybko? Trochę..  Bardzo podejrzane to jest zbyt szybko jak na moje oko rozstrzygnęli to
Shun- Hmm nie wiem.No,ale wiesz jakby nie patrzeć to trochę godzin tam siedzieliśmy…
Nina-Dajcie spokój chodźcie na dół wczoraj wieczorem zrobiłam jabłka w karmelu –powiedziałam uśmiechając się tajemniczo.Zaczeli schodzić po schodach i wtedy…schodki zaczeły się zawalać! Wybuchliśmy z Danem śmiechem patrząc jak Ace i Marucho spadają do otworu który wcześniej zakryłam, Shun złapał się poręczy i chciał wyskoczyć ale przykleił się i na Barona który złapał się poręczy  i wisiał sobie teraz. Zaczęliśmy się tak śmiać że nie mogliśmy złapać oddechu. W końcu zeskoczyliśmy( ja asekurowałam Dana) na dół i poczekaliśmy aż reszta da radę się jakoś zebrać. Gdy w końcu im się udało my szybko pobiegliśmy się schować.Niedługo usłyszeliśmy ‘Swędzi!’  oraz ‘KLEJ!’. Postanowiliśmy dokończyć dzieła jako nasi przyjaciele się rozdzielili. Podeszliśmy  Danem do salonu z jabłkami w karmelu gdzie przebywał Marucho.
Nina-Marucho może masz ochotę na jabłka w karmelu ?
Mrucho-Co z nimi nie tak?
Nina-Wszystko w porządku..-Marucho wziął jedno jabłko i nie pewnie ugryzł za chwilę wypluł je i krzyczał 
Marucho-AAAA TO CEBULA FU!!!
Wybiegł z salonu krzycząc,a ja i Dan turlaliśmy się po podłodze ze śmimechu, z trudem łapiąc powietrze zdecydowaliśmy się opanować z resztą nie wychodziło coś nam.Gdy nam się to udało,padliśmy na kanapę zmęczeni. Zasnęliśmy oparci o siebie...