Rozdział 16

-Co ci dziewczyno strzeliło do głowy żeby pić tą truciznę !?-krzyknął Spectra
-To nie moja wina,że jesteś takim idiotą i schowałeś truciznę do lodówki !-po tych słowach zniknęła za drzwiami,a Runo odprowadziła ją wzrokiem.
-No więc jakie masz do mnie pytanie Dan?
-Co wiesz na temat mojej siostry ?
-Nic
-Kłamiesz!
-A po co miałbym to robić ? 
-Bo może jesteś w zmowie z Renem ? Mów co wiesz na jej temat !
-Nic nie wiem o niej,nie znam żadnego Rena,a poza tym po co nagle zacząłeś się nią interesować?
-Bo jeżeli nie wydam swojej siostry to nie uratujemy Alice...
-Więc  jesteś gotowy wydać swoją siostrę na pewną śmierć tylko po to aby uratować tę rudą !?-Warknął wściekły Keith bardzo nie spodobało mu się to co wywnioskował ze słów Kuso.W tej samej chwili do pomieszczenia weszła Nina.
-Po pierwsze możecie się trochę przymknąć ? po drugie może ja mogę wam jakoś pomóc ?
-Jeżeli coś wiesz o mojej siostrze
-Nie sądzę... A w ty to?-uniosło pytająco brew
-Ja jestem Dan.. Dan Kuso-gdy usłyszała imię i nazwisko chłopaka to zamarła na chwile w bezruchu.
-A to jest moja dziewczyn Runo Misaki-wskazała na niebiesko włosom ta jedynie uśmiechnęła się promiennie 
-Ja jestem Nina.. Z racji iż tak krzyczeliście,ze było was słychać na cały statek to jestem nieco w temacie.. Dlaczego uważacie,że Keith coś wie na temat twojej siostry Dan ? 
-Bo ktoś nam o to powiedział,a jeżeli jej nie znajdziemy to nie uratujemy naszej przyjaciółki Alice
-Co!? Alice jest uwięziona !?
-Znasz ją?-zapytał Gus świdrując ją wzrokiem 
-Nie.. Ale znam jej bakugana Hydranoida... Mogę wam pomóc. 
-Jak niby możesz nam pomóc ?-zapytała Runo 
-Będę udawała siostrę Dana..
-Zwariowałaś !? Czy ta trucizna ci wypaliła resztki mózgu!? Ten idiota jest gotowy wydać własną siostrę na śmierć żeby ratować tę rudą!-Spectra wstał i złapał dziewczynę za ramiona.-To jest ryzykowne-urwał
-Jeszcze nie zwariowałam,chce jakoś pomóc wiesz przecież,że ja sobie doskonale dam radę poza tym nie mów,że zacząłeś się o mnie martwić 
-Daj spokój chodzi o to że-blondyn nie dokończył bo uciął go Kuso
-On ma rację nie możesz ryzykować własnego życia dla obcych ci osób 
-Czy takich obcych ? Nie wydaje mi się.. Poza tym czy ryzykowne nie byłoby gdybyś wydał swoją własną siostrę ? Wyjdzie na to samo uwierz mi..
-Eh... Jaki masz plan ? -zapytał Dan i Nina im powiedziała prosty plan działania.Wojownik pyrusa i wojowniczka haosu zostali na noc na statku Spectry .Wszyscy  już spokojnie spali z wyjątkiem Niny,która rozmawiała ze swoim bakuganem
 -Nino to niebezpieczne Apollonir nie po to cie przeniósł na Vestalię,abyś teraz narażała swoje życie -słowa bakugana nie docierały do dziewczyny,która własnie dała się przenieś do wspomnien,które odzyskała "Mała brązowo włosa dziewczynka która miała ok.8 lat właśnie była odporwadzana do dziadka jej przyjaciela na trening.Wraz z owym przyjacielem trenowała sztukę wlaki ninja u jego dziadka.Uniosła swoją głowę do góry i wlepiła swój wzrok w swoją mamę 
-Co się stało skarbie?-zapytała troskliwym głosem kobieta
-Dlaczego ja muszę ćwiczyć ?
-Bo kiedyś ci to pomoże poza tym myślałam,że to lubisz w końcu sama zawsze chciałaś zostac ninja
-No lubię to bardzo,ale nie rozumiem mamusiu jak mi to kiedys pomoże ? 
-kiedys to zrozumiesz,a tym czasem musisz się wkrótce pożegnać z Apollonirem 
-Dlaczego on musi odejść ? Ja tak go kocham i nie chce go stracić 
-Myszko Apollonir jest starożytnym bakuganem i musi chronić Vestroii,ale na pewno będzie wpadał do ciebie na urlop-zaśmiała sie słodko kobieta,a dziewczynka utkwiła swój wzrok w ziemi"Na tym jej wspomnieni się rozmazało,gdyż tylko tyle udało się jej przypomnieć.Dziwiła się że przypominała sobie tylko takie urywki z dziecństwa.. Ciągle spoglądając w sufit przywołała kolejne wspomnieni "Biegłam,biegłam ile sił w płucach,a tak właściwie to skakałam po drzewach.Nie miałam już siły spokojnie wracałam z treningu do domu,aż nagle zaatakowało mnie osiem zamaskowanych osób.Nie dałabym im rady mając 15 lat szczególnie że napastnicy mają po jakieś dwa metry wzrostu i są bardzo dobrzy w różnych sztukach walki więc uciekałam im tylko to mi pozostało.Gdy w końcu usłyszałam,że ich głosy się znacznie oddaliły to zgrabnie zeskoczyłam na ziemie i sie lekko zachwiałam.Nagle zauważyłam,że z każdej strony sie wyłaniają owe osoby.Na moim ramieniu pojawił się Apollonir który od jakiegos czasu był ze mna na ziemi.
-Nina otworze portal do którego wskoczysz.. 
-Ale Apollonirze -Nie ma ale tu chodzi o ciebie,twoje życie jest przed tobą to nie twój czas  
-To znaczy,że już nigdy sie nie zobaczymy,że widzimy sie ostatni raaz ?
-Spokojnie miła moja jescze sie spotkamy,a ja bede nad toba czuwał-bakugan otworzył portal do którego wkoczyłam" Ze wspomnien mnie wyrwał głos Hyperiona
-Nina słuchasz mnie ?
-Przepraszam zamyśliłam sie
-Widać... Więc nie rób nie podejmuj sie tej misi to zbyt ryzykowne... 
-Nie Hyperionie to mój cel tzn tak mi sie wydaje że miedzy innymi to miał Apollonir na myśli i zrobię to czy tego chcesz czy nie.. Poza tym czuję,że to mój obowiązek wobec Dana i reszty jestem w jakimś sensie im to winna...

----------------------------------------------------------------------------------
Noo brawa dla mnie pojawił się rozdział 16 :D Rozmywają mi sie literki przed oczami wiec pewnie jest sporo błędow,ale darujecie mi to :D Mam nadzieje ze sie podoba i licze na szczere komentarze ;3